დაკარგულები

სადღაც, ხრიოკი უდაბნოს ნაპრალებს შორის,

მზის მოლივლივე ანარეკლის ჩრდილში,

შევწყვიტე მბრუნავი ფიქრების თრევა,

ზურგით ნატარები წრიული დღეები გადმოვალაგე

და ამაყად დარცხვენილი ფეხები მიწაში ჩავრგე,

რომ ულამაზოდ თამამად ვაღიარო ყველა სიმახინჯე,

რომელიც თვალებში ჩამიდგა:

მჯერა, რომ დაინახავთ, როგორ იმსხვრევიან

საკუთარი წყვდიადის სიღრმეებში გამოსახულებები

და იქვე შეხვდებიან ნამდვილ სხეულებს,

დამალულებს და დასახიჩრებულებს,

ფეხებ მოწყვეტილებს მიწიდან,

დაკარგულებს სიყვარულის ძებნის ლაბირინთებში

და გაქონილებს სიკეთის სახელით.

ნეტავ ხედავდეთ... ჩემი წვივებით ვგრძნობ,

ისინი თქვენ ხართ.

Manuel Vargas

Her strong muscles, her wide hips... and her penetrating gaze show his long and hard days of work under the scorching sun of the Guanacaste pampas.